جهان مدرن

هزاران نفر در سراسر دنیا از خستگی مدام رنج می برند که با خوابیدن و استراحت کردن بر طرف نمی شود، این علامت اصلی و اولیه، ضعف یا نارسایی غدد آدرنالین(فوق کلیوی) می باشد.

غدد آدرنالین(فوق کلیوی) 2 غده گرد به اندازه 3 الی 4 اینچ که هر کدام بالای هر کلیه قرار گرفته اند. این غدد برای ادامه بقاء حیاتی هستند، آن ها هورمون های مختلفی از جمله آدرنالین، کورتیزون، آلدوسترون، استروژن، تستسترون، پروژسترون ،DHEA و.... تولید کرده که نقش های مختلفی در بدن ایفا می کنند. بعضی از وظایف هورمون های تولید شده توسط این غدد عبارتند از: فعال کردن سیستم فرار و گریز(سیستم مقابله با استرس)، تولید انرژی، افزایش قند خون، تنظیم قوای جنسی، تنظیم سوخت و ساز بدن و چندین نقش مهم و حیاتی دیگر، هر گاه شما در حالت استرس قرار می گیرید غدد آدرنالین با تولید هورمون های مختلف به بدنتان کمک می کند تا از حالت فشار و استرس رهایی یابید به همین دلیل ممکن است بارها هنگام فشار های روحی و استرس دردی در بالای کلیه ها احساس کرده باشید.

علامت های معمول ضعف غدد آدرنالین شامل ضعف، خستگی و معمولاً همراه با افسردگی، تمایل بیش از حد به خوردن مواد قندی و شیرینی جات(به دلیل اینکه هورمون های مولد انرژی در بدن به اندازه کافی تولید نمی شوند و فرد برای کسب انرژی تمایل به خوردن مواد قندی خواهد داشت)، کاهش فشار خون، قند خون و دمای بدن به خاطر کمبود هورمون کورتیزول و علامت های ثانویه ضعف غدد آدرنالین شامل: اختلال در هضم غذا، عدم توانایی در کنترل استرس، تحریک پذیری، آلرژی به خوردن برخی از غذاها، درد و ضعف عضلات، سر گیجه، ابتلای مکرر به انواع عفونت ها، تغییر در رنگ پوست، ضعف قوای جنسی و... می باشد.

اگر شما جزء کسانی هستید که صبح هنگام بیدارشدن از خواب به جای احساس تازگی و سرحالی، حس بی حالی، کرختی و افسردگی دارید و با گذشت روز این حالت بر طرف می شود، احتمالا به ضعف غدد آدرنالین مبتلا هستید. اول صبح غدد آدرنالین در این افراد به درستی فعالیت نمی کند و با گذشت روز و یا استفاده از محرک ها مانند قهوه و چای فعالیت این غدد بیشتر شده و حس خستگی و کرختی از بین می رود.

علامت های روحی و روانی ضعف آدرنالین:

کورتیزول یکی از هورمون های است که توسط این غدد ترشح می شود، یک نشاط آور طبیعیست، وقتی غدد آدرنالین کم کار شوند این هورمون کمتر ترشح شده و به جای حس نشاط، خستگی، بی حوصلگی و افسردگی جایگزین می شود. به عنوان مثال کسانی که برای درد از مشتقات این هورمون مانند داروی کورتیزون استفاده می کنند معمولاً بعد از تزریق آمپول حس نشاط به آن ها دست می دهد و یا ورزش کردن سبب ترشح بیشتر این هورمون می شود به همین دلیل معمولا افراد ورزشکار با نشاط تر از سایرین هستند.

افسردگی، بی تفاوتی، ناامیدی، حس پوچی، آدم های مودی(یک روز با انرژی هستند و روز یا ساعتی دیگر عصبی و بی حوصله)، بی قراری، بی خوابی، اضطراب و دلشوره، ترس ناگهانی (Panic Attach) و تحریک پذیری از علائم روحی و روانی ضعف غدد آدرنالین می باشند.

در زندگی زناشویی افرادی که دچار ضعف غدد آدرنالین هستند، شریک زندگی او به اشتباه تصور می کند که علاقه و جذابیت خود را برای طرف مقابل از دست داده است، در واقع ضعف غدد آدرنالین در تولید هورمون های مولد انرژی و تحریک پذیری جنسی است که موجب می گردد فرد گرایش خود به ارتباط را از دست بدهد، کم انرژی، کم حرف شود و دائماً به فکر فرو رود، شخص ممکن است تمایل به برقراری ارتباط با دوستان و خانواده خود را نیز از دست دهد، معمولاً این افراد کارهای نیمه وقت انتخاب می کنند، ضعف جنسی نیز از علائم شایع نارسایی غدد آدرنالین می باشد چون بخشی از هورمون های جنسی توسط این غدد ترشح می شوند.

علل ضعف غدد آدرنالین:

زندگی پر استرس می تواند فاکتور بسیار مهمی در تضعیف غدد آدرنالین باشد. استرس به هر شکل از مشکلات عاطفی، اقتصادی، کارهای سنگین گرفته تا زندگی در شهرهای شلوغ و پر سر و صدا، همه می توانند موجب تهی شدن غدد آدرنالین شوند، هر گاه شخصی تحت استرس قرار می گیرد غدد آدرنالین(فوق کلیوی) به کمک بدن شتافته و با تولید هورمون های مختلف به بدن کمک می کند تا از حالت فشار و استرس خارج شود، این امر موجب مصرف مقدار زیادی عنصر روی و منیزیم توسط بدن می گردد، استمرار استرس موجب تهی شدن غدد آدرنالین و مصرف بیشتر و در نهایت تخلیه ذخایر روی، منیزیم و برخی دیگر از ویتامین ها و مواد معدنی در بدن می گردد. استرس سبب فعالیت بیش از حد این غدد و تضعیف آن ها می شود.

کم خوابی: بازیافت انرژی و بازسازی غدد آدرنالین در هنگام خواب صورت می گیرد، فرد طی روز از سیستم اعصاب سمپاتیک خود استفاده می نماید که باعث مصرف انرژی و خستگی بدن شده این سیستم با سیستم اعصاب پاراسمپاتیک تنظیم و متعادل می شود، که وظیفه آن بازسازی بدن و باز یافت انرژی است، سیستم اعصاب پاراسمپانیک معمولاً در هنگام خواب و استراحت عمل می نماید به همین دلیل زمان خوابیدن را زمان تعمیر و نگهداری بدن می نامند، چنانچه خواب کافی نداشته باشید بازسازی و فعالیت غدد آدرنالین دچار مشکل می شود.

ازدیاد مس در بدن: وقتی غدد آدرنالین ضعیف شود مس در بدن تجمع می یابد، با افزایش سطح مس در بدن مشکلات جسمی و روانی مرتبط با ازدیاد مس در فرد دیده خواهد شد و برعکس ازدیاد مس در بدن رابطه مستقیم با تضعیف غدد آدرنالین دارد و یکی از عوامل اصلی در ایجاد آن می باشد.(جهت آشنایی و مطالعه بیماری ازدیاد مس اینجا کلیک کنید).

تغذیه نادرست و کاهش کیفیت مواد غذایی: اکثر برنامه های غذایی فاقد مواد معدنی و ویتامین هایی هستند که غدد آدرنالین برای فعالیت خود به آن ها احتیاج دارند، این مواد شامل ویتامین های گروه A ,B ,C ,E و مواد معدنی مانند منگنز، روی، کرم و سلنیوم می باشد.

مردم به علت مشغله و نوع زندگی تمایل بیشتری به خوردن غذاهای فست فود و آماده دارند. معمولاً این غذاها دارای کالری بالا و فاقد مواد مغذی به اندازه کافی هستند، همچنین کاهش کیفیت مواد غذایی به دلیل استفاده از هورمون ها برای پروار کردن دام ها و طیور و روش های رویش سریع در پرورش میوه ها و سایر مواد غذایی سبب تهی شدن آن ها از مواد معدنی و ویتامین ها شده است.

هرگاه شخصی تحت استرس قرار می گیرد نیاز بیشتری به مواد مغذی ذکر شده خواهد داشت و متأسفانه امروزه نسبت به گذشته هم زندگی پر استرس تر شده و هم مواد غذایی بی کیفیت و بی ارزشتر شده اند.

مواد شیمیایی و فلزات سمی: بدن هر فرد در معرض هزاران ماده شیمیایی و سمیست که در هوا، آب و غذاها می باشد و نقش مهمی در تضعیف غدد آدرنالین دارند، اکثر افراد آگاه نیستند که مصرف خیلی از داروها مانند انواع آنتی بیوتیک ها، مسکن ها و برخی داروهای دیگر چه تأثیر مخرب و جبران ناپذیری روی کبد و غدد آدرنالین می گذارند.

عفونت های مزمن در بدن: عفونت های مزمن نیز باعث تضعیف این غدد می شوند به عنوان مثال علت اینکه شما در حین ابتلا به سرما خوردگی احساس بی حالی و کمبود انرژی می کنید همین امر است، این غدد با تولید هورمون های بیشتر به بدن کمک می نمایند تا با عفونت و ویروس ها مقابله کند که موجب تضعیف این غدد شده و شما احساس کمبود انرژی می کنید.

محرک ها: محرک ها مانند قهوه و مواد کافئین دار، شکر، الکل و غیره باعث تخریب غدد آدرنالین می شوند مصرف این محرک ها انرژی موقتی به فرد می دهند اما در نهایت موجب تضعیف غدد آدرنالین شده و فرد تمایل به مصرف بیشتر قهوه، الکل و.... جهت کسب انرژی می نماید.

ضعف مادرزادی غدد آدرنالین: خیلی از کودکان با غدد آدرنالین ضعیف به دنیا می آیند. این یک مشکل ژنتیکی نمی باشد بلکه به خاطر کمبود یا ازدیاد برخی مواد معدنی در بدن مادران می باشد و این کودکان با سطح مواد معدنی کم و یا ناهماهنگ به دنیا می آیند، به عنوان مثال: اگر مادری دچار کمبود عنصر روی باشد که غالباً هم همین طور است فرزند به دنیا آمده نیز دارای سطح روی کم و مس بالا می باشد، این کودکان وقتی به سن 5 تا 7 سالگی می رسند ضعف غدد بیشتر به چشم می خورد آن ها اکثراً مریض، کمی افسرده و اختلال در یادگیری دارند. بعضی از کودکان نیز با فعالیت بیش از اندازه و سایر مشکلات رفتاری واکنش نشان می دهند.

راه های تشخیص نارسایی غدد آدرنالین :

متأسفانه وقتی افراد از خستگی و افسردگی و سایر علائم که معمولاً به خاطر ضعف غدد آدرنالین است شکایت دارند اکثر پزشکان سوالات درستی از مریض و یا آزمایشات مربوط به غدد آدرنالین را انجام نمی دهند، پاسخ ها معمولاً: به یک مسافرت برو یا تجویز قرص های ضد افسردگی است یا به مریض گفته می شود باید به مشاور بروی و دیدگاهت را عوض کنی! در مواردی هم که فرد دچار ضعف جنسی می شود با تجویز هورمون ها وضعیت را در نهایت بدتر از آنچه که هست می کنند و یا درمان هایی کاملا اشتباه تجویز می شود.
علائمی مانند خستگی و فشار خون پایین، تمایل به استفاده از محرک ها مانند قهوه، چایی برای شادابی بیشتر، افسردگی، درد مفاصل، تمایل به خوردن شیرینی جات و یا مواد شور، درد در قسمت پشت می توانند علائم بارزی از ضعف غدد آدرنالین باشند.

یک آزمایش خیلی ساده جهت تشخیص ضعف غدد آدرنالین: پزشک فشار خون فرد را وقتی آرام دراز کشیده اندازه گیری می کند، سپس مریض بلافاصله و ناگهان بلند می شود و دکتر بار دیگر فشار خون او را اندازه گیری می کند. فشار خون باید بالا رود اما در افرادی که دچار ضعف غدد آدرنالین هستند فشار معمولاً پایین می رود و فرد احساس ضعف و کمی سرگیجه می کند، این یک آزمایش خیلی ابتدایی و ساده جهت تشخیص ضعف غدد آدرنالین است.

آزمایش های خون بسیار پیچیده و گران قیمت جهت تشخیص این امر وجود دارند، بنا بر تجربه ما بهترین و ارزانترین روش جهت تشخیص ضعف غدد آدرنالین آنالیز مو(HTMA) می باشد که با اندازه گیری سطح الکترولیت های بدن(کلسیم، منیزیم، سدیم، پتاسیم، فسفر) و نسبت آن ها به یکدیگر می توان فعالیت این غدد را بررسی نمود. همچنین در آنالیز مو میزان سایر مواد معدنی بدن نیز سنجیده می شود که بیانگر علت تضعیف این غدد می باشد و کمک شایان به درمان این بیماری می نماید، زیرا در نهایت بازگشت فعالیت این غدد با تنظیم سطح مواد معدنی و ویتامین های بدن، استراحت و برنامه غذایی سالم صورت می گیرد.

درمان:

در برنامه درمانی ما با آنالیز مو (HTMA) نوع متابولیزم بدن مشخص و سطح مواد معدنی بدن اندازه گیری می شود و با تنظیم آن ها فعالیت غدد آدرنالین به حالت تعادل در می آید که موجب اصلاح متابولیزم و بازگشت انرژی و تنظیم مجدد بدن می شود، استراحت و استفاده از سونا جهت دفع مواد زائد از بدن کمک بسیار زیادی در بازگشت فعالیت این غدد می نمایند.

توصیه های عمومی جهت تقویت غدد آدرنالین:

اولین گام اصلاح برنامه غذایی می باشد که باید شکر، شیرینی، شکلات و کلیه مواد قندی از برنامه غذایی حذف شود، مصرف چای، قهوه و کلیه نوشیدنی ها کافئین دار نیز حذف و یا محدود شود.

برنامه غذایی روزانه باید شامل مقدار کافی از پروتئین حیوانی(بهترین منابع آن سفیده تخم مرغ، سینه و فیله مرغ و کمی ماهی)، سبزیجات و صیفیجات بخار پز، چربی های غیر اشباع امگا 3، کمی نمک دریا باشد، نان باید بطور کامل از برنامه غذایی حذف شود، منابع کربوهیدرات مانند برنج و جو به یک وعده در روز محدود شود.

خواب و استراحت کافی: حداقل 8-10 ساعت خواب شبانه مورد نیاز است، کسانی که دچار ضعف غدد آدرنالین هستند حداقل برای مدتی نیازمند خواب و استراحت بیشتر هستند.

دوری از استرس، استرس به هر شکل باعث فشار و تضعیف بیشتر غدد آدرنالین می شود، خندیدن، تفریح کردن، گردش و رفتن به طبیعت، فاصله گیری از افراد منفی، انجام روزانه مدیتیشن، سونا درمانی، انجام ورزش های سبک کمک شایانی به آرامش فکر، تقویت سیستم اعصاب مرکزی و متقابلا تقویت غدد آدرنالین می نماید.

ویتامین های گروه B یا همان ب کمپلکس، ویتامین سی، ویتامین ای، گیاه جینسنگ، ریشه گیاه شیرین بیان( البته در مبتلایان به فشار خون نباشد مصرف شود و در افراد عادی نیز بیشتر از 4 هفته نباید مصرف گردد) سبب تقویت غدد آدرنالین می شوند. از مصرف مولتی ویتامین و مینرال ها پرهیز نمایید ممکن است دارای عناصری باشند که بدنتان دارای ازدیاد آن ها باشد، برای انتخاب بهتر مکمل ها می بایست تست آنالیز مو انجام شود تا بر اساس نتیجه ممکل های مناسب و دوز مصرفی انتخاب شود.